Tożsamość: Roma Ita Dahn
Wiek: 17 lat
Płeć: Kobieta
Funkcja: Wędrowiec
Głos: YoiYoi Kokon
Charakter: Roma jest osobą, która na pierwszy rzut oka wydaje się cicha i spokojna. Wydaje się, że nie zależy jej na tym, aby ktokolwiek zwrócił na nią uwagę, może nawet tak właśnie jest. Po dłuższej obserwacji jej osoby można by było stwierdzić, że jest osobą dziwną i tak trochę jakby chorą psychicznie. Nie każdy bowiem rozmawia sam ze sobą lub ze swoimi pluszakami, a już na pewno osoba o zdrowym umyśle nie udałaby się na cmentarz po to, by posiedzieć na czyimś grobie. Gdy jednak ktoś zdecyduje się do niej podejść i będzie dla niej miły, ona odwdzięczy się dokładnie tym samym, co nie znaczy od razu, że tę osobę lubi, co to, to nie! Nie jest ona w stanie zrobić czegokolwiek bez uprzedniego pomyślenia nad tym, co mogłoby się stać, no może czasami zdarzają się wyjątki, ale to tylko wtedy, kiedy ma gorszy dzień. Nie należy do osób chciwych, czy ciekawskich. To, jak ktoś żyje, co mu się stało, kto ostatnio się wprowadził dwa domy obok, zupełnie jej nie interesuje. Ma własne życie (które teoretycznie już straciła), więc nie potrzebuje wtrącać się do czyjegoś. Nie jest również istotką chytrą, z racji tego, że jej sąsiadka dała jej wiele, ona chce podążać jej śladem i również dzieli się wszystkim, czym może. Jest niezwykle cierpliwa i opanowana. Jeżeli jej się coś nie udaje lub znajduje się w trudnej sytuacji, nie denerwuje się i próbuje wymyślić coś, co jej zdaniem pomoże. Gadatliwość to cecha, której u siebie szczerze nienawidzi, u innych zaś uwielbia. Może i nie wtrąca się w czyjeś życie, ale jeżeli ktoś sam jej coś opowiada, a do tego ciekawie, to czemu miałaby tego nie posłuchać? Panna Dahn jest osobą inteligentną, choć na pierwszy rzut oka wydaje się taka jakby... głupia? Można to tak nazwać, jednak wcale tak nie jest. Można by powiedzieć, że jest to osoba leniwa, woli raczej odpoczywać na wiele różnych sposobów. Te najbardziej przez nią lubiane to siedzenie na nagrobkach i szycie. Co do doboru przyjaciół (których za życia miała mało, a co dopiero teraz), jest ona bardzo ostrożna, ale kiedy już zaufa danej osobie, okazuje się, że jest to istotka bardzo lojalna. Zazwyczaj jest ona na swój sposób poważna (pomijają rozmowy z samą sobą lub pluszakami) i rzadko kiedy zdarza jej się samej z siebie zażartować. No ale bywają też takie dni, gdzie staje się ona kapryśna, a gdy się na coś uprze, długo nie chce zrezygnować i prawie nic nie jest w stanie jej przekonać do zmiany zdania. Na koniec trzeba oczywiście dodać, że najczęściej ma smutny wyraz twarzy.
Charakterystyczne zachowanie: Ita ma taki mały problem, który często odstrasza ludzi. Otóż często rozmawia sama ze sobą lub swoimi dwoma pluszowymi misiami. W dzieciństwie raczej nie miała z kim rozmawiać, więc była zmuszona do bycia towarzystwem sama dla siebie oraz rozmowy z zabawkami, najczęściej uszytymi przez nią. Po śmierci doszedł również nawyk przesiadywania na grobach zmarłych.
Charakterystyczna cecha: Heterochromia - prawe oko zielone, lewe niebieskie. Oba mają dość wyblakłe kolory
Umiejętności: Dziewczyna jest w stanie ożywić pluszaka, nadając mu konkretne cechy charakteru, przypisując mu różne zachowania, a także zadania do wypełnienia. Wszystko musi się odbywać w wyznaczonym przez nią czasie. Jeżeli nie spełni tego ostatniego wymagania, "potworek" będzie w stanie uzyskać własną wolę, przez co stanie się o wiele bardziej niebezpieczny, a co za tym idzie, będzie zagrożeniem również dla niej i nie będzie jej tak łatwo przywrócić go do poprzedniego stanu, ponieważ przez cały ten czas wykreuje się w nim nowy demon. Innym sposobem jest zaklinanie w nich dusz, które nie pozostały na tym świecie. One również mają wolną wolę, z tym że nie mogą nic jej zrobić.
Narodowość: Niemka
Data urodzenia: 17.10.1998
Data śmierci: 24.12.2015
Bliscy: Większość z nich znajduje się w Niemczech i w sumie niezbyt obchodzi ją ich los. A co do jej sąsiadki Elizy, jeżeli można ją uznać za osobę bliską, to żyje nadal i ma się dobrze.
Druga połowa: To chyba niemożliwe
Historia Przejścia: W życiu panienki Dahn rzadko zdarzały się chwile, w których była ona szczęśliwa. Rodzice niezbyt się nią interesowali, nie obchodziło ich to, czy ma coś do jedzenia, ani to, czy ma się w co ubrać. Ojciec pił, a matka "starała się uchronić ją przed nim" zamykając ją w pokoju i zupełnie o niej zapominając. Przez jakiś czas musiała być towarzystwem sama dla siebie, przez co właśnie często rozmawia sama ze sobą, później, gdy była już starsza, uszyła sobie dwa misie, które od tej pory były jej przyjaciółmi. Mogłaby tak również nazwać swoją sąsiadkę, która od czasu do czasu jej pomagała, ale było to dość rzadko, ze względu na to, że dziewczynie nie chciało się ciągle uciekać z domu, było to dla niej dość męczące, szczególnie że musiała wychodzić przez okno. W sumie nic ciekawego w jej życiu się nie działo, więc może czas już przejść do powodu jej śmierci. Otóż jakieś dwa miesiące po jej urodzinach były święta. Jak zwykle wybierała się na wigilię do Elizy, tym razem, zanim do niej poszła, postanowiła trochę pospacerować, tyle że z tego spaceru już nigdy nie wróciła. Dlaczego? Otóż już od dłuższego czasu była obserwowana przez seryjnego mordercę, który tego właśnie dnia udał się za nią do lasu, gdzie ją najzwyczajniej w świecie zabił. Po dwóch dniach rozpoczęto poszukiwania, a podczas ich trwania ginęły kolejne kobiety. Policja otrzymywała wskazówki zamieszczone w pluszakach, jednak nawet to nie pomogło im w odnalezieniu ciała dziewczyny. A gdzie ono się znajduje? To wiedzą tylko ona i jej oprawca.
Waga: 53,7 kg
Wzrost: 163 cm
Fundusze: 100$
Upodobania: uwielbia truskawki, jagody, ciasta kawowe, naleśniki, sklepy z dużą ilością pluszaków... w sumie wszystko z pluszakami jest świetne, białe ubrania, zima, szycie, cmentarze, noc, dużo cukru
Awersje: alkohol i ogólnie używki, pełzające robaki, jaszczurki, ptaki, ziemniaki, hałas
Pokój: czteroosobowy nr.9
Inne:
- posiada dwa pluszowe misie, w całości wykonane przez siebie. Jeden biały, ma ok 50cm, dziewczyna prawie zawsze nosi go na rękach ma na imię Bellum, Drugi mniej więcej o połowę mniejszy, czarny, przywiązany do jej spodni, ma na imię Liitto
Źródło: Ita
Wiek: 17 lat
Płeć: Kobieta
Funkcja: Wędrowiec
Głos: YoiYoi Kokon
Charakter: Roma jest osobą, która na pierwszy rzut oka wydaje się cicha i spokojna. Wydaje się, że nie zależy jej na tym, aby ktokolwiek zwrócił na nią uwagę, może nawet tak właśnie jest. Po dłuższej obserwacji jej osoby można by było stwierdzić, że jest osobą dziwną i tak trochę jakby chorą psychicznie. Nie każdy bowiem rozmawia sam ze sobą lub ze swoimi pluszakami, a już na pewno osoba o zdrowym umyśle nie udałaby się na cmentarz po to, by posiedzieć na czyimś grobie. Gdy jednak ktoś zdecyduje się do niej podejść i będzie dla niej miły, ona odwdzięczy się dokładnie tym samym, co nie znaczy od razu, że tę osobę lubi, co to, to nie! Nie jest ona w stanie zrobić czegokolwiek bez uprzedniego pomyślenia nad tym, co mogłoby się stać, no może czasami zdarzają się wyjątki, ale to tylko wtedy, kiedy ma gorszy dzień. Nie należy do osób chciwych, czy ciekawskich. To, jak ktoś żyje, co mu się stało, kto ostatnio się wprowadził dwa domy obok, zupełnie jej nie interesuje. Ma własne życie (które teoretycznie już straciła), więc nie potrzebuje wtrącać się do czyjegoś. Nie jest również istotką chytrą, z racji tego, że jej sąsiadka dała jej wiele, ona chce podążać jej śladem i również dzieli się wszystkim, czym może. Jest niezwykle cierpliwa i opanowana. Jeżeli jej się coś nie udaje lub znajduje się w trudnej sytuacji, nie denerwuje się i próbuje wymyślić coś, co jej zdaniem pomoże. Gadatliwość to cecha, której u siebie szczerze nienawidzi, u innych zaś uwielbia. Może i nie wtrąca się w czyjeś życie, ale jeżeli ktoś sam jej coś opowiada, a do tego ciekawie, to czemu miałaby tego nie posłuchać? Panna Dahn jest osobą inteligentną, choć na pierwszy rzut oka wydaje się taka jakby... głupia? Można to tak nazwać, jednak wcale tak nie jest. Można by powiedzieć, że jest to osoba leniwa, woli raczej odpoczywać na wiele różnych sposobów. Te najbardziej przez nią lubiane to siedzenie na nagrobkach i szycie. Co do doboru przyjaciół (których za życia miała mało, a co dopiero teraz), jest ona bardzo ostrożna, ale kiedy już zaufa danej osobie, okazuje się, że jest to istotka bardzo lojalna. Zazwyczaj jest ona na swój sposób poważna (pomijają rozmowy z samą sobą lub pluszakami) i rzadko kiedy zdarza jej się samej z siebie zażartować. No ale bywają też takie dni, gdzie staje się ona kapryśna, a gdy się na coś uprze, długo nie chce zrezygnować i prawie nic nie jest w stanie jej przekonać do zmiany zdania. Na koniec trzeba oczywiście dodać, że najczęściej ma smutny wyraz twarzy.
Charakterystyczne zachowanie: Ita ma taki mały problem, który często odstrasza ludzi. Otóż często rozmawia sama ze sobą lub swoimi dwoma pluszowymi misiami. W dzieciństwie raczej nie miała z kim rozmawiać, więc była zmuszona do bycia towarzystwem sama dla siebie oraz rozmowy z zabawkami, najczęściej uszytymi przez nią. Po śmierci doszedł również nawyk przesiadywania na grobach zmarłych.
Charakterystyczna cecha: Heterochromia - prawe oko zielone, lewe niebieskie. Oba mają dość wyblakłe kolory
Umiejętności: Dziewczyna jest w stanie ożywić pluszaka, nadając mu konkretne cechy charakteru, przypisując mu różne zachowania, a także zadania do wypełnienia. Wszystko musi się odbywać w wyznaczonym przez nią czasie. Jeżeli nie spełni tego ostatniego wymagania, "potworek" będzie w stanie uzyskać własną wolę, przez co stanie się o wiele bardziej niebezpieczny, a co za tym idzie, będzie zagrożeniem również dla niej i nie będzie jej tak łatwo przywrócić go do poprzedniego stanu, ponieważ przez cały ten czas wykreuje się w nim nowy demon. Innym sposobem jest zaklinanie w nich dusz, które nie pozostały na tym świecie. One również mają wolną wolę, z tym że nie mogą nic jej zrobić.
Narodowość: Niemka
Data urodzenia: 17.10.1998
Data śmierci: 24.12.2015
Bliscy: Większość z nich znajduje się w Niemczech i w sumie niezbyt obchodzi ją ich los. A co do jej sąsiadki Elizy, jeżeli można ją uznać za osobę bliską, to żyje nadal i ma się dobrze.
Druga połowa: To chyba niemożliwe
Historia Przejścia: W życiu panienki Dahn rzadko zdarzały się chwile, w których była ona szczęśliwa. Rodzice niezbyt się nią interesowali, nie obchodziło ich to, czy ma coś do jedzenia, ani to, czy ma się w co ubrać. Ojciec pił, a matka "starała się uchronić ją przed nim" zamykając ją w pokoju i zupełnie o niej zapominając. Przez jakiś czas musiała być towarzystwem sama dla siebie, przez co właśnie często rozmawia sama ze sobą, później, gdy była już starsza, uszyła sobie dwa misie, które od tej pory były jej przyjaciółmi. Mogłaby tak również nazwać swoją sąsiadkę, która od czasu do czasu jej pomagała, ale było to dość rzadko, ze względu na to, że dziewczynie nie chciało się ciągle uciekać z domu, było to dla niej dość męczące, szczególnie że musiała wychodzić przez okno. W sumie nic ciekawego w jej życiu się nie działo, więc może czas już przejść do powodu jej śmierci. Otóż jakieś dwa miesiące po jej urodzinach były święta. Jak zwykle wybierała się na wigilię do Elizy, tym razem, zanim do niej poszła, postanowiła trochę pospacerować, tyle że z tego spaceru już nigdy nie wróciła. Dlaczego? Otóż już od dłuższego czasu była obserwowana przez seryjnego mordercę, który tego właśnie dnia udał się za nią do lasu, gdzie ją najzwyczajniej w świecie zabił. Po dwóch dniach rozpoczęto poszukiwania, a podczas ich trwania ginęły kolejne kobiety. Policja otrzymywała wskazówki zamieszczone w pluszakach, jednak nawet to nie pomogło im w odnalezieniu ciała dziewczyny. A gdzie ono się znajduje? To wiedzą tylko ona i jej oprawca.
Waga: 53,7 kg
Wzrost: 163 cm
Fundusze: 100$
Upodobania: uwielbia truskawki, jagody, ciasta kawowe, naleśniki, sklepy z dużą ilością pluszaków... w sumie wszystko z pluszakami jest świetne, białe ubrania, zima, szycie, cmentarze, noc, dużo cukru
Awersje: alkohol i ogólnie używki, pełzające robaki, jaszczurki, ptaki, ziemniaki, hałas
Pokój: czteroosobowy nr.9
Inne:
- posiada dwa pluszowe misie, w całości wykonane przez siebie. Jeden biały, ma ok 50cm, dziewczyna prawie zawsze nosi go na rękach ma na imię Bellum, Drugi mniej więcej o połowę mniejszy, czarny, przywiązany do jej spodni, ma na imię Liitto
Źródło: Ita
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz